Les yeux sans visagePogledaj trailer!

Филм

драма, хорор (1960)

Les yeux sans visage

Za sve opcije molim te da se prijaviš ili registriraš!

Оцена од корисниците
-
7,798%
Les yeux sans visage

Наслов:

Oči bez lica

Година:

1960

Жанр:

драма, хорор

Траење:

90 мин

Режија:

Georges Franju

Сценарио:

Pierre Boileau
, Thomas Narcejac
, Pierre Gascar
, Jean Redon
, Claude Sautet


Главни улоги:


Béatrice Altariba
  >  Paulette
Charles Blavette
  >  L'homme de la fourrière (as Blavette)
Claude Brasseur
  >  Un inspecteur
Pierre Brasseur
  >  Docteur Génessier
Michel Etcheverry
  >  Forensic surgeon
Michel Etcheverry
  >  Le docteur Lherminier - médecin légiste
François Guérin
  >  Jacques Vernon
René Génin
  >  Emile Tessot
Lucien Hubert
  >  Un homme au cimetière
Juliette Mayniel
  >  Edna Grüber
Marcel Pérès
  >  Un homme au cimetière (as Marcel Pères)
Alexandre Rignault
  >  Inspector Parot
Edith Scob
  >  Christiane Génessier
Alida Valli
  >  Louise
Yvette Etiévant
  >  La mère (as Yvette Etievent)

Опис:


Ugledni kirurg Génessier skrivio je automobilsku nesreću u kojoj je unakaženo lice njegove kćeri Christiane. Uz pomoć asistentice Louise, Génessier otima mladu djevojku s ciljem da njezinu kožu presadi na Christiane. Tijelo bacaju u rijeku te ga Génessier identificira kao Christianeino. Operacija međutim ne uspijeva pa Génessier i Louise nalaze drugu žrtvu, ali također bez uspjeha. Zbog sumnji Christianeina zaručnika Jacquesa, policija odlučuje pripremiti zamku za Génessiera podmetnuvši mu novu djevojku. Uoči početka operacije policija poziva profesora u bolnicu.

Nastao u tradiciji filmskog nadrealizma (sam redatelj ga je nazvao "poetskom fantazijom"), film spaja realističke (gotovo klinički prikazi operacija), fantastične (tematska okosnica) i lirske elemente (motivi ljubavi oca prema kćeri i kćerina sažaljenja nad žrtvama). Franju motive opsesije, promjene lica (i identiteta) i prividne smrti uglavnom tek naznačuje, a manje razrađuje. Fantazmagorički ugođaj redatelj postiže uporabom dužih, ritmičkih kadrova te fotografijom naglašenih crno-bijelih kontrasta i kompozicija u duhu figuralnoga nadrealizma (prizori Christianeine šetnje kućom s maskom na licu) uz glazbenu pratnju izvedenu iz motiva valcera. Te značajke upućuju na (nadrealističko) prepletanje ljepote, užasa i ludila, odnosno nepredvidivost odnosa realistički predočenih predmeta u pojavnoj stvarnosti, što rezultira specifičnim osjećajem jeze.

Oбработил/ла:

KarolinaV
  • Слично за гледање
  • Коментари (1)

За коментирање мора да бидете пријавени!

  • KarolinaV
    Uploader
    03.07.2015. 00:46
    Les yeux sans visage (1960)




    Žanr: Drama, Horor, Triler
    Trajanje: 88 min
    Država: Francuska, Italija
    Jezik: Francuski

    Režija: Georges Franju
    Scenarij: Jean Redon (roman), Pierre Boileau (adaptacija) (kao Boileau-Narcejac), Thomas Narcejac (adaptacija) (kao Boileau-Narcejac), Jean Redon (adaptacija), Claude Sautet (adaptacija), Pierre Gascar (dijalog) 


    Uloge:

    Pierre Brasseur ... Doktor Génessier
    Alida Valli ... Louise
    Juliette Mayniel ... Edna Grüber
    Edith Scob ... Christiane Génessier
    François Guérin ... Jacques Vernon



    [tube]sa7BRpLaddk[/tube]

    Ugledni kirurg Génessier skrivio je automobilsku nesreću u kojoj je unakaženo lice njegove kćeri Christiane. Uz pomoć asistentice Louise, Génessier otima mladu djevojku s ciljem da njezinu kožu presadi na Christiane. Tijelo bacaju u rijeku te ga Génessier identificira kao Christianeino. Operacija međutim ne uspijeva pa Génessier i Louise nalaze drugu žrtvu, ali također bez uspjeha. Zbog sumnji Christianeina zaručnika Jacquesa, policija odlučuje pripremiti zamku za Génessiera podmetnuvši mu novu djevojku. Uoči početka operacije policija poziva profesora u bolnicu.

    Nastao u tradiciji filmskog nadrealizma (sam redatelj ga je nazvao "poetskom fantazijom"), film spaja realističke (gotovo klinički prikazi operacija), fantastične (tematska okosnica) i lirske elemente (motivi ljubavi oca prema kćeri i kćerina sažaljenja nad žrtvama). Franju motive opsesije, promjene lica (i identiteta) i prividne smrti uglavnom tek naznačuje, a manje razrađuje. Fantazmagorički ugođaj redatelj postiže uporabom dužih, ritmičkih kadrova te fotografijom naglašenih crno-bijelih kontrasta i kompozicija u duhu figuralnoga nadrealizma (prizori Christianeine šetnje kućom s maskom na licu) uz glazbenu pratnju izvedenu iz motiva valcera. Te značajke upućuju na (nadrealističko) prepletanje ljepote, užasa i ludila, odnosno nepredvidivost odnosa realistički predočenih predmeta u pojavnoj stvarnosti, što rezultira specifičnim osjećajem jeze.     link





Прикажи тема на форум (1)

{{message}}

{{item.title}}