Za sve opcije molim te da se prijaviš ili registriraš!
}
Опис:
Михаил Лјермонтов (1814-1841) е еден од најголемите руски писатели, а неговиот роман Херојот на нашето доба спаѓа во најголемите дела на руската книжевност на сите времиња.
Од детството животот му донесувал тешки периоди на Лермонтов, који длабоко ќе се врежаат во неговата душа. Мајката му починала пред да наполни три години, а односите меѓу неговата баба, горда племенка од познатиот род Столипин и таткото, сиромашен племенец, биле толку лоши, поради што таткото се преселил на својот имот. Таквата ситуација го потресла Михаил длабоко и му донела горки животни искусва. Се повлекол во себе и многу рано созреал. Зачудува зрелоста на песните кои ги пишува со едвај 14-15 години. Бабата се потрудила Михаил да добие одлично образование. Го завршил военото училиште во Санкт Петербург и станал официр. За тоа време напишал доста поезии под влијание на Пушкин и Бајрон.
После Пушкиновата смрт, низ Петроград во ракопис почнала да кружи песната Песникова смрт, во која Лјермонтов за Пушкината смрт го обвинувал дворецот и целиот режим. Песната е примена со голема заинтересираност и одобрување од почитувачите на Пушкин, така да Лјермонтов поради неа преку ноќ стекнал книжевна слава.
Меѓутоа, еден од преписите стигнува до царот, со примедба: Повик на револуција! Лјермонтов и Рајевски кој ги растурал преписите на песната, веднаш се изведени пред војниот суд и осудени на прогонство. Лјермонтов е упатен во кавкаски полк, кој на боиштето имал огромни загуби, па се сметало дека поетот е испратен во сигурна смрт. Лјермонтов, меѓугота, се истакнал со голема храброст.
Подоцна, после еден коментар од поетот, гардискиот мајор Мартинов, другар уште од јункерското училиште, го предизвикал на двобој. На двобојот му кумувале дворските сплетки и сите истражувачи на биографијата на Лјермонтов се сложуваат дека двобојот е наместен и дека е пронајден противник кој сигурно ќе го убие.
Петроградското друштво, чиј жесток и непомирлив критичар бил Лјермонтов, со задоволство ја примило веста за смртта на поетот со остар јазик, единствениот достоен наследник на Пушкин. Иако казната за двобоите со смртни исходи била сурова и често значела затвор во Сибир, воениот суд го осудил Мартинов на само три месеци затвор и црквено покајание. Меѓутоа, царот Николај I го помилувал и ослободил и од таа симболична затворска казна.
Oбработил/ла:
icemaher- Коментари (3)
За коментирање мора да бидете пријавени!
eXtreme member
10.07.2018. 19:26
Odlično, onda je sjajan dokumentarac, ali sam ja očekivao igrani biografski filmModerator
10.07.2018. 12:10
Pa to i jeste dokumentaraceXtreme member
10.07.2018. 10:58
Za moj ukus previše dokumentaristički odrađen. Fantastični su kostimi, sjajno uklopljena muzika, odlično odrađene scene, prelepi pejzaži, solidna gluma ... Ali kao da sam gledao History Channel ili Viasat history.