Gone with the Wind

22.09.2011. 00:26

17.02.2011. 19:06

Gone With the Wind (1939)

Država : SAD (Selznick) 222 min.
Boja : Tehnicolor
Režija: Victor Fleming
Produkcija : David O Selznick
Uloge : Clark Gable, Vivien Leigh,Leslie Howard,Olivia De Havilland
Izvor : Prema bestselleru Margaret Mitchell
Oscari :upotreba boje - počasna nagrada ;najbolji film(David O Selznick) ;režija(Victor Fleming) ;scenarij ;glavna ženska uloga(Vivien Leigh) ;sporedna ženska uloga(Hattie McDaniel) ;scenografija ;kamera ;montaža ;nagrada za teh. dostignuća.
Nominacije za Oscara :glavna muška uloga (Clark Gable) ;sporedna ženska uloga (Olivia De Havilland) ;muzika ;zvuk ;specijalni efekti.

Radnja :

Filmski ep o Američkom građanskom ratu ,gdje se zaplet oslanja na Scarletino (Vivien Leigh) neodlučno srce.Ono je zaljubljeno u gospodskog i odmjerenog Ashleya (Leslie Howard),da uopšte ne primjećuje da je njezino srce odavno osvojio drugi muškarac.

O filmu i zanimljivosti oko njega :

-obrađuje veliki komad složene povijesti od građanskog rata ,do raspada velikih aristokratskih familija na jugu,prestanak robovlasništva..
-film je bio osuđivan od nekih ljudi zbog rasizma
-s vremenom je postao jako slavan i hvaljen i prilagođeno inflaciji postao "najkomercijalniji film svih vremena"
-Hattie McDaniel je prva crnkinja ,koja je nominovana i prva koja je osvojila Oscara.
-Gary Cooper je odbio ulogu Rhetta Butlera ,jer je mislo da će to biti najneuspješniji film svih vremena.Kako se je samo prevario.
-i dan dan je ostao pojam za sve epske spektakle
-za glavnu žensku ulogu konkuriralo je 1400 glumica ,pa čak i one najveće poput Bette Davis,Katherine Hepburn,Lane Turner;Joan Crawford,Paulette Godard,a sve ih je neočekivano na audiciji pomela Vivien Leigh u to vrijeme nepoznata engleska glumica
-Salznik da bi dočarao požar u Atlanti ,zapalio je dio studia i ostatke scenografije od filma King Kong iz 1933.
-upada u oči i fascinantna scena ranjenika gdje je angažovano toliko statista ,da su dužebrižnici govorili ,da bi sa ljudstvom koje ima ,Selznik bez problema mogao objaviti nekome rat.

Legendarni citati :

Sutra je novi dan -Scarlet (Vivien Leight)
-zadnja rečenica Clarka Gablea "Frankly ,my dear I don't give a damn" je pouzročila da studio plati pozamašnu kaznu zbog psovanja (Damn !!) 50 000 $.

Trailer

[TUBE]8mM8iNarcRc[/TUBE]

Titl možete preuzeti OVDJE

20.03.2010. 02:47

[TUBE]8mM8iNarcRc[/TUBE]

Za Gone with the Wind (1939) se često kaže da je najomiljeniji, najtrajniji i najpopularniji film svih vremena. Scenario Sidneyja Howarda adaptiran je prema prvom i jedinom objavljenom romanu Margaret Mitchell, bestseleru o Građanskom ratu i Periodu rekonstrukcije od 1.037 strana koji se prvi put pojavio 1936. godine, ali je najvećim delom napisan krajem 1920-ih godina. Producent David O. Selznick je 1936. godine osigurao filmska prava na Mitchellin roman za 50.000$ - u to vreme rekordnu sumu za prvi roman nepoznate autorke, što je navelo neke da nazovu film "Selznickova Glupost". U vreme premijere filma, knjiga je premašila sumu od 1,5 miliona prodatih primeraka. Rekordi su dostizani i 1976. godine kada je film prvi put emitovan na televiziji u dva dela, a kontroverzija je vaskrsla kada je ponovo prikazivan u bioskopima 1998. godine.

Film je snimljen u 3-strip Technicoloru i predstavlja epski film o ratu u starom Jugu koji je ovekovečio besmrtnu ekipu u bezvremenu i klasičnu priču o ljubav-mržnja romansi. Nesavladiva heroina, Scarlett O'Hara, bori se da pronađe ljubav tokom haotičnih godina Građanskog rata i posle, ali je na kraju primorana da na svojoj omiljenoj plantaži Tara traži utočište za sebe i svoju porodicu. Tamo, ona preuzima kontrolu, brani je od vojnika Unije, prevaranata i gladi. Na kraju udaje za svog upornog udvarača Rhetta Butlera, ali njena apatija prema njemu osuđuje njihov brak na propast i ona se ponovo vraća na Taru u potrazi za utehom.


Autentičnost je dočarana kostimima, setovima i varijacijama pesama Stephena Fostera. Premijera filma, samo nekoliko meseci od početka Drugog svetskog rata u Evropi, pomogla je američkoj publici da se identifikuje sa ratnom pričom i njenom temom preživljavanja.

Posle tri godine publiciteta i holivudskog "pravljenja mita", troipočasovnog trajanja (sa jednom pauzom), gala premijere u Atlanti 15. decembra 1939. godine, statusa filma sa najvećom zaradom (dostigavši na kraju 200 miliona $), Max Steinerove veličanstvene muzike, izvrsne fotografije i Technocolor tehnike, film je svojevremeno bio pravi blokbaster. Investicija od preko 4 miliona $ za troškove produkcije bila je rekordna, nezamisliva cifra u to vreme. Film (neobrađena verzija je trajala 6 sati) bio je pravi izazov za snimanje, kako zbog kontroverznih tema (uključujući silovanje, pijančenje, moralno rasipništvo i preljuba), tako i zbog epskih razmera, sa više od 50 uloga i 2.400 statista.

Kasting širom zemlje u potrazi za glumicom koja će igrati južnjačku lepoticu Scarlett rezultirao je unajmljivanjem mlade britanske glumice Vivien Leigh, pored koje je razmatrano preko 30 drugih glumica (kako poznatih, tako i amaterskih), među kojima su bile i: Katharine Hepburn, Miriam Hopkins, Susan Hayward, Loretta Young, Paulette Goddard, Margaret Sullavan, Barbara Stanwyck, Joan Crawford, Norma Shearer, Lana Turner, Joan Bennett, Mae West, Tallulah Bankhead, Jean Arthur i Lucille Ball. Iako se očekivalo da će MGM zvezda Clark Gable imati ulogu žustrog ratnog profitera Rhetta Butlera, za tu ulogu su bili razmatrani i Errol Flynn, Ronald Colman i Gary Cooper. Autorka Margaret Mitchell je izjavila da je njen favorit za glavnu mušku ulogu bio Basil Rathbone. Četiri glavne zvezde su bile isplaćene ovim redosledom: Clark Gable, iza koga je sledila Leslie Howard, pa Olivia de Havilland, i tek onda Vivien Leigh sa "...i predstavlja" - tj. pre nego što je osvojila Oskara, nakon čega je "glumila glavne uloge".

Film je dobio veliki broj priznanja, više nego bilo koji drugi film do tada: 13 nominacija i 8 osvojenih Oskara - Najbolji film, Najbolja režija (Victor Fleming - jedini kreditovani režiser), Najbolja glumica (Viven Leigh), posthumno za Najbolji scenario (Sidney Howard, zajedno sa nizom saradnika - Edwin Justin Mayer, John Van Druten, Ben Hecht, F. Scott Fitzgerald i Jo Swerling) - on je prvi posthumni dobitnik Oskara te vrste, Najbolja kinematografija u boji, Najbolja dekoracija enterijera, Najbolja montaža i Najbolja ženska sporedna uloga (Hattie McDaniel - ovo je prvi put da je Afroamerikanka bila nominovana i da je osvojila Oskara) i dve počasne nagrade, jedna za dizajnera produkcije Williama Camerona Menziesa za "upotrebu boje za dočaravanje dramatične atmosfere", a druga za tehničkog producenta Dona Musgravea za "pionirsko korišćenje koordinisane opreme".

Oskara nije osvojio u preostalih 5 kategorija, iako je za neke bilo gotovo sigurno da hoće: Najbolji glumac (Clark Gable je izgubio od Roberta Donata za Goodbye, Mr. Chips), Najbolja ženska sporedna uloga (Olivia de Havilland koja je bila konkurencija koleginici Hattie McDaniel), Najbolji snimak zvuka, Najbolja originalna muzika (Max Steiner) i Najbolji specijalni efekti. Film je držao rekord od 10 osvojenih Oskara sve do 1959. godine, kada je Ben Hur (1959) osvojio 11 Oskara. Gone with the Wind je ostvario fenomenalan uspeh, uzimajući u obzir činjenicu da su 1939. godine snimljeni neki od najboljih američkih filmova u istoriji, među kojima su Ninotchka, The Wizard of Oz, Wuthering Heights, Mr. Smith Goes to Washington, Goodbye, Mr. Chips i Stagecoach.


Iako je skoro polovinu filma režirao Victor Fleming (45%) - koji je jedini kreditovani režiser, još četiri druga režisera su doprinela različitim delovima filma: Sam Wood (15%), William Cameron Menzies (15%), George Cukor (5%) - prvi režiser, B. Reeves ("Breezy") Eason (2%) i ostatak od različitih režisera druge ekipe (18%). Menzies je kreditovan sa: "Produkciju dizajnirao..." Tokom 30-ih godina, Selznick je producirao prestižne filmove poput Davida Copperfielda (1935), A Tale of Two Cities (1935), Anna Karenina (1935), The Prisoner of Zenda (1937) i The Adventures of Tom Sawyer (1938), a u vreme dok je radio na produkciji Gone with the Wind, takođe je radio na pripremama za Rebeccu (1940).

Naravno, usledila je šestočasovna sapunjava TV miniserija pod nazivom Scarlett (1994), koja je snimljena na osnovu istoimenog romana Alexandre Ripley, smeštena jednim delom u Irskoj. U njoj su glumili Joanne Whalley-Kilmer (Scarlett), Timothy Dalton (Rhett), Stephen Collins (Ashley) i Barbara Barrie (Pauline Robillard).